Wróble

Baczyński Krzysztof Kamil


Dzień wróbli i jasności! 
w dzbanuszkach małych ptaszków 
świat się ustał miłością, 
niefrasobliwą łaską. 

Na wyciągnięcie ręki 
mam czystość ich, puszystość, 
jakbym dotykał ciebie 
gałęzią ich - wielolistną. 

Niebo się ziemi skłania 
leżąc śniegiem na drzewach, 
oczy mrużysz, zasłaniasz, 
piórka w blasku nagrzewasz. 

Nie zerwiesz się, nastroszysz 
ciepło ptasiego futra, 
odpowiesz wróblim głosem 
w moją ciemność - malutka. 

Bo na tym śniegu ludzie - 
- my z ciemnymi sercami. 

Ziemio przez nas zabita, 
rzeszą twych ptaków czystych 
módl się za nami!