wodospad

Za czystą wodą
lodowy gmach
Porusza ręce
ciernisty strach
Za ciemną wodą
w zasłonie snów
dzieci zbłąkane
w zamęcie słów
ucicha szelest
szumiących piór
skały spadają
z serca i z chmur
a każda skała
ciagnie słów sznur
w dolinę ciszy
z najwyższych gór