wehikuł czasu

perlistym śmiechem
wypełniony dom
bezokienny i bezdrzwiowy
wehikuł czasu bezczasowy

sufit w kratke
a dół w paski
znów ten śmiech
i oklaski

ktoś przechodzi obok
czasem siądzie w środku
w dłonie chwyta perły śmiechu
ścian ?
kwiatów ?
czy przodków ?