poniedziałek, 15 listopada 2010

kolejny zwykły dzień


gdzie czekał
gdzie znika
dokąd tak umyka
bez rąk w sobie niesie
chwile łez i uniesień
wytrzyj dobrze nogi
nim przekroczysz
zwykłego dnia
progi

Autor: o

1 komentarz:

  1. Isia15 listopada 2010 21:54

    zapamiętam :)
    tylko proszę, uśmiechnij się
    już nie płacz
    dobrze?
    postaraj się
    dostrzec
    cud każdej chwili
    jako dar :))
    dar jest dobrem
    tylko czasem
    ukrytym..
    jak zakopany
    skarb..
    odkryj
    dopóki dobry czas
    bo za chwilę
    nie wiadomo.. ;)

    Śpij do samego rana
    a z resztą i bez
    niech Ci się dzieje
    jak chcesz :)

    Dobranoc :*

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)