dialogi..

Isia pisze...
.. zdarzyło mi się niedawno względnie, Piotr K. jakiś czas temu (wtedy nie wiedziałam, że jest Piotrem ;)) powiedział, że gdyby nie zdarzyło się w jego życiu coś przykrego, prawdopodobnie by mnie nigdy nie spotkał i... że to byłoby szkoda :)
Więc spotykamy się na uśmiech i na jedność serc, które od siebie nijak nie zależą i do siebie nie należa.. po prostu są.. za uśmiech i zrozumienie wzajemnie sobie potrzebne..
.. czasami obok jest piękniejsze :)
Miłych snów :*

10 grudnia 2009 22:06
p.k pisze...
no tak ale wtedy będzie nas tylko troje,na trzech stopniach do nieba nie dojdziesz!.To właśnie po tych stopniach,po tych dłoniach pod Twoimi stopami się wspinasz - łapiesz? ;)

11 grudnia 2009 09:17
Isia pisze...
tak mi się wydaje :) i jestem wdzięczna za te dłonie..
tutaj tylko troje? a mi się zdawało, że może nie 8, nie 46000, ale trochę więcej niż nasze.. par oczu.. dziękuję więc za cztery dłonie ;).. a może dwie? :**

a jakby coś, to dołączam swoje i czas już iść tam, gdzie nas może być więcej ;) troszkę się obawiam, bom niedojrzała.. ale spróbuję :))

11 grudnia 2009 12:38
p.k pisze...
czego się boisz?,siebie?.W realu kto Ci "podskoczy"? Joanna,ja,ktoś z netu?
ja tam nie chcę się chwalić (oprócz nóg)
mam łapy ze stali!
a te Cię podniosą bo mogę
ponad moją głowę!
ps.jeszcze się boisz? ;)

11 grudnia 2009 15:04
Isia pisze...
..jeszcze odrobinkę..
udaję twardziela, udaję wesołość..
wiesz, taka maska :(
na prawdę cieszę się, że jesteś..
a ten strach to ponoć normalne
tylko już zaczyna mi
brakować cierpliwości
do siebie samej