Ofiarowanie Pańskie

Kazimiera Iłłakowiczówna:

"O Panno prześliczna, gromniczna!

Pod ogień Twój święcony,

wiszący nad woskiem gromnic,

przez las kolący i wyjące wilki,

idę bez wszelkiej obrony:

Nie módl się, ani się przyczyniaj,

ale tylko wspomnij!

Ty, coś rodziła Dziecię bez ognia i dachu,

a przez ucieczkę uszła od zamachu

i potem całe życie wyczekała w lęku

na Syna mękę...

Ty, coś chodziła między śmiertelnymi,

najbliższa ziemi i najdalsza ziemi,

mnie, płomienia szukająca w białych świecach,

od napadu zbójeckiego nie chroń,

ale mi gromnice dalekie w jutrznię

wyraźną rozniecaj,nad mgłą szronu,

nad zawisną między chałupami sanną,...

I nie módl się, Najświętsza Panno,

Gwiazdo szczęśliwego, krótkiego konania,

nie módl się, Zorzo łask, nie osłaniaj,

tylko wspomnij"