środa, 8 kwietnia 2009


Nie ma mnie

dlatego

ze jestem
Autor: o

4 komentarze:

  1. Isia8 kwietnia 2009 13:05

    dobrze, że oddalasz się, żeby żyć :) trzymaj się tego życia i bądź! gdziekolwiek, ale bądź :*

    OdpowiedzUsuń
  2. joanna8 kwietnia 2009 14:10

    Dziekuje! ...od jutra, a dzis jeszcze przelewam wode oceanu lyzeczka.
    ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Isia8 kwietnia 2009 18:19

    Joanna, dorwał mnie znów luj-niepokój i ściska za gardło... Dlaczego jestem taka słaba, czemu nie potrafię normalnie kochać, czy moje życie ma jeszcze jakikolwiek sens? Nieniawidzę siebie!!! Nienawidzę!!!

    OdpowiedzUsuń
  4. joanna8 kwietnia 2009 19:11

    Hej... Nienawidzisz siebie?? A musisz pokochac... To jest problem...
    Zyjemy w swiecie zmiennosci nic tu nie jest trwale. Nie zmienisz tego co jest i co sie manifestuje w kazdej chwili, ale mozesz zmienic Twoja reakcje na problem.
    Badz silna, to uczucie minie, znajdz cierpliwosc i sile, daj mu czas. Daj sobie czas.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)