petra: Wojciech Młynarski - Nie ma jak u mamy

środa, 29 lipca 2009

Ona jedna dostrzegała,

W durnym świecie jakiś lad;

Własna piersią dokarmiała,

Oczy mlekiem zalewała.

Wychowała jak umiała,

A gdy wjrzal już czule na świat,

Wziął swój los w ręce dwie

I nie w głowie mu było, ze:

Ref:

Nie ma jak u mamy, ciepły piec, cichy kat,

Nie ma jak u mamy, kto nie wierzy, robi błąd,

Nie ma jak u mamy, cichy kat, ciepły piec,

Nie ma jak u mamy, kto nie wierzy, jego rzecz.

A tymczasem człeka trawil,

Spać nie dawał mu taki mus,

Żeby sadłem się nie dławił,

Lecz choć trochę świat poprawił.

Nie raz w trakcie tej zabawy

Świeży na łbie zabolał guz.

Człowiek jadł z okien kit,

Lecz zanucić mu było wstyd:

(ref.)#

Te porywy, te zapały

Jak świat światem się kończą tak,

Ze się wrabia człek pomału,

W ciepła zonę w stol z kryształem

I ze szczęścia ogłupiały

Nie obejrzy się nawet jak

W becie już ktoś się drze,

Komu nawet nie w głowie ze:

(ref.)

środa, 29 lipca 2009